از هر کاری ترسیدی خود را در آن انداز

امام علی علیه السلام فرمودند:

إِذَا هِبْتَ أَمْراً فَقَعْ فِیهِ فَإِنَّ شِدَّهَ تَوَقِّیهِ أَعْظَمُ مِمَّا تَخَافُ مِنْهُ.

از هر کاری که ترسیدی خود را در آن بینداز زیرا رنجی که در اثر نگاهداشتن خود از آن چیز به تو می رسد بزرگتر از چیزی است که تو از آن می ترسی.

نهج البلاغه، حکمت 166

این بیان امام علیه السلام هشدار به کسانی است که برای کارهای منطقی و اصولی جرات شروع ندارند و دو دلی می کنند مثلا می خواهند حرفه و یا فنی را بیاموزند و یا تشکیل خانواده بدهند امروز و فردا م یکنند بی شک این ترس بی جاست.

از کلام امام علیه لاسلام سوء برداشت هم نشود ک از هر کاری خلاف شرع و عرف و عقل اگر ترسی خود را در آن بینداز قطعا منظور حضرت کارهایی است که سعادت و تعالی انسان را در دنیا و آخرت تامین می کند دست از دودلی بردار و خود را د رمعرض آن کار قرار بده خواهی دید که ترس بی مورد بوده است و از عذاب خود نگه داشتن و سرگردانی رهایی خواهی یافت.

امام علیه السلام با بیان خود به مخاطب روحیه می دهد و اعتماد به نفس را در وی تقویت می کند و شعر ما می توانیم را برای ملت های مستقل تقویت می نماید.

کسی می خواهد کار خداپسندانه انجام دهد هراسی ندارد در نهایت شهامت و شجاعت آغاز کار می کند و همیشه موفق و پیروز است.

بَلَی مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ (1)
آری هر کسی تسلیم حکم خدا شود و نیکوکار باشد پاداش او نزد خداوند ثابت است اینان نه ترسی دارند و نه غمگین می شوند.

پی نوشت:
1- بقره 112

منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،1390.